Ο Sorel Mizzi μιλάει για τα ψυχολογικά του προβλήματα (blog)
2 Ιαν 2013 - 16:00
Ο Sorel Mizzi είναι χωρίς αμφιβολία ένας από τους καλύτερους παίκτες της σύγχρονης εποχής του πόκερ με δεκάδες επιτυχίες από τα online τραπέζια. Ωστόσο ένα περιστατικό το 2007 που τον κατηγόρησαν για απάτη και γνωστό online poker room του κατέσχεσε τα χρήματα του ήταν η αφορμή για να πέσει σε κατάθλιψη.
Στο νέο του blog γράφει για τα πάντα και φυσικά για την ψυχολογική του κατάσταση που είχε πέσει στο κενό το διάστημα που ακολούθησε μετά την δημοσιοποίηση του σκανδάλου.
Το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον.
2001. Ήμουν 15 χρονών και περήφανος που είχα μία δουλειά σαν διανομέας εφημερίδων στη γειτονιά μου. Μέσα σε λίγους μήνες κατάφερα να εξασφαλίσω $200. Ήμουν στην καλύτερη οικονομική κατάσταση και ένιωθα πως μπορώ να κάνω και να αγοράσω τα πάντα. Οι κοντινότεροι φίλοι μου από το σχολείο ήρθαν σπίτι μία μέρα και πριν φύγουν διαπίστωσα πως μου λείπουν τρία βασικά πράγματα: Τα χρήματα, ένα όπλο και το cd του Grand Theft Auto. Είχα στεναχωρεθεί πολύ. Ήξερα πως ένας από αυτούς με είχε κλέψει. Δεν γνώριζα ποιος ήταν ο κλέφτης μέχρι που μερικά χρόνια αργότερα πήρα τηλέφωνο έναν φίλο και τον ρώτησα τι είχε συμβεί εκείνη τη νύχτα. Σοκαρίστηκα όταν έμαθα πως όλοι είχαν συνεργαστεί για να με κλέψουν. Το μόνο που ένιωσα ήταν πως όλο ο κόσμος ήταν απέναντι μου εκείνη τη στιγμή. Αν δεν μπορούσα να εμπιστευτώ αυτούς που θεωρούσα φίλους τότε ποιον;
Το 2007 ήμουν στα πρώτα στάδια της ποκερικής μου καριέρας. Το pocketfives με είχε στην πρώτη θέση σαν κορυφαίος παίκτης τουρνουά και είχα τον σεβασμό πολλών παικτών. Ήμουν 21 χρόνων, ένα παιδί από μία τυπική μεσαίας τάξης οικογένεια, ο οποίος βρήκε κατά τύχη ένα ταλέντο που είχε και που θα του άλλαζε τη ζωή του. Ήμουν στην κορυφή και τίποτα δεν μπορούσε να με σταματήσει. Λίγους μήνες μετά με είχαν εξαπατήσει σε ένα τραπέζι πόκερ ενός ξενοδοχείου και πήρα μία ακόμα λανθασμένη απόφαση. Κάναμε μία συννενόηση με έναν φίλο μου σε ένα τουρνουά, το οποίο τελικά κέρδισα και έπρεπε κάπως να μοιράσουμε τα κέρδη, ωστόσο κανείς μας δεν μπορούσε να κάνει login στους λογαριασμούς. Μετά από έρευνα το συγκεκριμένο online poker room αποφάσισε να με τιμωρήσει μπλοκάροντας και παίρνοντας μου όλα τα κέρδη. Αυτό που συνέβη αργότερα ήταν ακόμη χειρότερο. Όλη η κοινότητα του πόκερ μου επιτέθηκε, αυτοί που κάποτε με λάτρευαν. Ήταν ένα τεράστιο πλήγμα στον εγωισμό μου και το αποτέλεσμα ήταν να έχω κατάθλιψη, οργή και αγανάκτηση. Ένα ακόμα λάθος που έκανα ήταν ο τρόπος που χειριστηκα την υπόθεση μετά που ξέσπασε το σκάνδαλο. Ένιωθα αδικημένος, εξαπατημένος και πως με τιμωρούσαν άδικα. Έριξα το φταίξιμο σε εμένα που δεν μπορούσα να το αντιμετωπίσω συναισθηματικά και ένιωθα αδύναμος και αξιολύπητος. Ένιωθα τόσο πόνο που απλά ήθελα ο εφιάλτης να τελειώσει.
"Η φήμη σας είναι αυτό που θεωρείται πως είστε ενώ ο χαρακτήρας αυτό που πραγματικά είστε", John Wooden.
Για μεγάλο χρονικό διάστημα η φήμη μου ήταν απόλυτα ευθυγραμμισμένη με τον χαρακτήρα μου. Αντί να παλεύω να αποδείξω αυτό που είμαι είχα αρχίσει να πιστεύω πως ήμουν αυτός που με κατηγορούσαν. Σύντομα έγινα αυτός. Δεν σεβόμουν τον εαυτό μου και η έλλειψη αυτοσεβασμού οδηγεί σε αμέτρητο πόνο. Αντί να αναλάβω την ευθύνη μου αποφάσισα το να είσαι θύμα είναι ευκολότερο. Και το να είσαι θύμα έχει την ανταμοιβή του: οι άνθρωποι σε λυπούνται. Αυτό που πονούσε πιο πολύ ήταν πως αντιδρούσα εγώ σε αυτές τις καταστάσεις. Άφησα εξωτερικούς παράγοντες να επισκιάσουν το εγώ μου, την ύπαρξη μου.
Τα πολλά περιστατικά με ληστείες και που με είχαν εξαπατήσει με έκαναν κυνικό, ψυχρό, απόμακρο και συναισθηματικά κενό. Δυστυχώς για μένα κανείς δεν καταλαβαίνει, κανείς δεν ενδιαφέρεται, δεν μπορώ να εμπιστευτώ κανέναν. Όταν προσπάθησα να εμπιστευτώ κάποιον ήθελα να με απογοητεύσουν και έτσι κανείς δεν ήταν αξιόπιστος. Δεν ήμουν ικανοποιημένος με αυτό που είχα γίνει. Νόμιζα πως είχα τον αυτοσεβασμό μου αλλά μετά κατάλαβα πως κάτι τέτοιο δεν είχε συμβεί. Προσπάθησα να πείσω τους ανθρώπους πως ήμουν ειλικρινής ήταν πιο σημαντικό από το να είμαι στην πραγματικότητα ειλικρινής. Δεν κρατούσα τους όρκους μου πολλές φορές σε μένα και σε άλλους. Το πόκερ δεν ήταν αυτό που με έκανε έτσι, ούτε οι γονείς μου αλλά οι καταστάσεις που έζησα. Ένιωσα ανάξιος και εγκατέλειψα τα οράματα και τα όνειρα μου.
Η δέσμευση μου
Εγώ τελικά επέτρεψα στον εαυτό μου να βιώσει τη συγχώρεση. Το να συγχωρείς άλλους και περισσότερο εσένα μου επέτρεψε να ανοίξω την καρδιά μου και να βγω από το παρελθόν μου. Δεν μπορώ να αλλάξω το παρελθόν και τα λάθη που έχω κάνει, μόνο τον πόνο και τη δυστυχία που νιώθω για αυτά. Είμαι αποφασισμένος να χρησιμοποιήσω την εμπειρία μου, να επαναπροσδιορίσω τις αξίες μου και να ενισχύσω τον χαρακτήρα μου. Έχω ξυπνήσει και ειμαι έτοιμος να γίνω ο ήρωας της δικής μου ταινίας. Το να έχεις ακεραιότητα, εντιμότητα, αγάπη και πάθος είναι ένας τρόπος ζωής και μία κατάσταση ύπαρξης.
Αρνούμαι να δεχθώ ότι λόγω του παρελθόντος μου, είμαι καταδικασμένος για όλη την υπόλοιπη ζωή μου να μην είμαι αξίοπιστος και του τι είναι σωστό και τι λάθος. Το παρελθόν είναι απλά ένα κεφάλαιο στη ζωή μου. Όσο αναπνέω έχω τη δύναμη να αλλάξω τα πάντα κάθε δεδομένη στιγμή. Αυτό που ήταν οδυνηρό είχε γίνει κινητήρια δύναμη. Δεν παίρνω πλέον τα πράγματα προσωπικά. Αυτό δεν σημαίνει πως θα αφήσω τους ανθρώπους να με επηρεάζουν και να αλλάξουν την προσωπικότητα μου.
Η μητέρα μου συχνά μου θυμίζει την ιστορία από την παιδική μου ηλικία όταν μου αγόραζε ένα παγωτό. Όταν έφευγα από το μαγαζί το παγωτό έπεφτε από το χωνάκι και η απάντηση μου ήταν "Εντάξει τουλάχιστον έχω ακόμα το χωνάκι."Ίσως να διατηρήσω την θετικότητα, την αγάπη και την αποδοχή που είχα σαν παιδί, χωρίς να έχει σημασία τα εμπόδια που θα περάσω για να τα καταφέρω.